نقش مدیریت مربی گرا بر عملکرد با توجه به سلامت سازمانی در وزارت ورزش و جوانان و ارائه مدل پیشنهادی

هدف از این پژوهش تعیین نقش مدیریت مربی گرا بر عملکرد با توجه به سلامت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان است. جامعه آماری کلیه کارشناسان حوزه ستادی وزارت ورزش و جوانان دارای حداقل مدرک فوق دیپلم به تعداد 400 نفر بودند که براساس جدول مورگان تعداد 200 نفر بعنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند روش انجام این پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی - پیمایشی می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت سازمانی (ohi)، سنجش مهارتهای مدیریت مربی گرا و خودارزیابی عملکرد استفاده شده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با نظر 15 تن از اساتید مورد تأیید قرار گرفت. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای سلامت سازمانی 88/0، برای مربی گرایی 89/0 و برای پرسشنامه عملکرد 91/0 بدست آمد. از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر کولوموگروف – اسمیرنوف ، آزمون دو جمله ای ، ضریب همبستگی اسپیرمن ، تحلیل عاملی و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و spss16 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد .نتایج تحقیق نشان داد وضعیت سلامت سازمانی و عملکرد کارکنان در حد مناسب و سازمان از مربیگرایی خوبی برخوردار است. بین سلامت سازمانی و عملکرد، بین مدیریت مربی گرا و عملکرد و بین سلامت سازمانی و مدیریت مربی گرا رابطه معنی داری وجود دارد. بین ابعاد سلامت سازمانی و ابعاد مدیریت مربی گرا در ارتباط با خود و عملکرد رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین براساس معادلات ساختاری تأکید علمی و حمایت از منابع از ابعاد سلامت سازمانی و رویه تیمی و ارجحیت فرد نسبت به وظیفه از ابعاد مدیریت مربی گرا بیشترین اثرگذاری را بر عملکرد دارند.